شعر مولانا

شعر مولانا

 

در این مطلب از سایت علم سرا می خواهیم درباره متن و عکس شعر مولانا عاشقانه درباره دوست و رقص و عشق و معلم و تنهایی و نوروز در دسته سرگرمی برای شما صحبت کنیم . در ادامه با ما همراه باشید .

اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من

دل من داند و من دانم و دل داند و من

خاک من گل شود و گل شکفد از گل من

تا ابد مهر تو بیرون نرود از دل من

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

چون نمایی آن رخ گلرنگ را

از طرب در چرخ آری سنگ را

بار دیگر سر برون کن از حجاب

از برای عاشقان دنگ را

تا که دانش گم کند مر راه را

تا که عاقل بشکند فرهنگ را

تا که آب از عکس تو گوهر شود

تا که آتش واهلد مر جنگ را

من نخواهم ماه را با حسن تو

وان دو سه قندیلک آونگ را

من نگویم آینه با روی تو

آسمان کهنه پرزنگ را

دردمیدی و آفریدی باز تو

شکل دیگر این جهان تنگ را

در هوای چشم چون مریخ او

ساز ده ای زهره باز آن چنگ را

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

من عاشقی از کمال تو آموزم

بیت و غزل از جمال تو آموزم

در پرده دل خیال تو رقص کند

من رقص خوش از خیال تو آموزم

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

معشوقه چو آفتاب تابان گردد

عاشق به مثال ذره گردان گردد

چون باد بهار عشق جنبان گردد

هر شاخ که خشک نیست رقصان گردد

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

شد ز غمت خانه سودا دلم

در طلبت رفت به هر جا دلم

در طلب زهره رخ ماه رو

می نگرد جانب بالا دلم

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

با جمله ما خوشیم

ولی با تو خوش‌ تریم

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

من عاشقی از کمال تو آموزم

بیت و غزل از جمال تو آموزم

در پرده دل خیال تو رقص کند

من رقص خوش از خیال تو آموزم